Kuşların cıvıltılarını dinliyorum ve yaprakların hışırtısını.Rengarenk ışıklar sarmış şehrin her tarafını.
Gözlerinin dokunduğu her tarafı tel tel tarıyorum.Özlüyorum duruşunu; bakışını özlüyorum.
Üzüldükçe, sancılandıkça yüreğimdeki küçük kız olgunlaşıyor.
Yaşamın kıyısında duran sessizliği, sonbaharda sararan yaprakları, senin üzgün yüzüne benzetiyorum.Gözlerin, etrafındaki susuzluğa inat suluyor yine çiçekleri.
Konuşmuyorsun, susuyorsun, özlüyorsun belki de beni.Gittiğin zaman yüreğim haykırdı ardından sırf senin için.Sen ise benim sessiz çığlıklarımı duymadan yüreğimi ezip gittin.
Biliyordun aslında, yoktun sen bu şehrin sokaklarında.Aramıza yatan uzaklığa inat, sen hep yanımdaydın oysa......
Konu: ÖZLEM 
Salı Ocak 22, 2008 2:35 pm
